۱۳۸۷/۰۸/۲۹
۱۳۸۷/۰۸/۲۲
۱۳۸۷/۰۸/۱۹
۱۳۸۷/۰۸/۱۷
۱۳۸۷/۰۸/۱۶
۱۳۸۷/۰۸/۱۵
۱۳۸۷/۰۸/۱۲
۱۳۸۷/۰۸/۰۸
۱۳۸۷/۰۷/۱۶
۱۳۸۷/۰۷/۱۰
۱۳۸۷/۰۷/۰۲
۱۳۸۷/۰۴/۱۰
۱۳۸۷/۰۳/۲۷
۱۳۸۷/۰۳/۲۶
۱۳۸۶/۱۱/۱۷
۱۳۸۶/۱۱/۱۶
جهنم
جواب يك دانشجوی دانشگاه واشينگتن به يک سؤال امتحان شيمی آنچنان جامع و کامل بوده که توسط پروفسورش در شبکه جهانی اينترنت پخش شده و دست به دست ميگرده .خوندنش سرگرمکننده است . پرسش: آيا جهنم اگزوترم (دفعکننده گرما) است يا اندوترم (جذبکننده گرما)؟ اکثر دانشجويان برای ارائه پاسخ خود به قانون بويل- ماريوت متوسل شده بودند که میگويد حجم مقدار معينی از هر گاز در دمای ثابت، به طور معکوس با فشاری که بر آن گاز وارد میشود متناسب است. يا به عبارت سادهتر در يک سيستم بسته، حجم و فشار گازها با هم رابطهء مستقيم دارند. اما يکی از آنها چنين نوشت: اول بايد بفهميم که حجم جهنم چگونه در اثر گذشت زمان تغيير میکند. برای اين کار احتياج به تعداد ارواحی داريم که به جهنم فرستاده میشوند. گمان کنم همه قبول داشته باشيم که يک روح وقتی وارد جهنم شد، آن را دوباره ترک نمیکند. پس روشن است که تعداد ارواحی که جهنم را ترک میکنند برابر است با صفر. برای مشخص کردن تعداد ارواحی که به جهنم فرستاده میشوند، نگاهی به انواع و اقسام اديان رايج در جهان میکنيم. بعضی از اين اديان میگويند اگر کسی از پيروان آنها نباشد، به جهنم میرود. از آن جايی که بيشتر از يک مذهب چنين عقيدهای را ترويج میکند، و هيچکس به بيشتر از يک مذهب باور ندارد، میتوان استنباط کرد که همه ارواح به جهنم فرستاده میشوند. با در نظر گرفتن آمار تولد نوزادان و مرگ و مير مردم در جهان متوجه میشويم که تعداد ارواح در جهنم مرتب بيشتر میشود . حالا میتوانيم تغيير حجم در جهنم را بررسی کنيم: طبق قانون بويل-ماريوت بايد تحت فشار و دمای ثابت با ورود هر روح به جهنم حجم آن افزايش بيابد. اينجا دو موقعيت ممکن وجود دارد: ۱) اگر جهنم آهستهتر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج بالا خواهند رفت تا جهنم منفجر شود. ۲) اگر جهنم سريعتر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج پايين خواهند آمد تا جهنم يخ بزند. اما راهحل نهايی را میتوان در گفته همکلاسی من ترزا يافت که میگويد:« مگه جهنم يخ بزنه که با تو ازدواج كنم! » از آن جايیکه تا امروز اين افتخار نصيب من نشده است (و احتمالاً هرگز نخواهد شد(، نظريه شماره ۲ اشتباه است:
جهنم هرگز يخ نخواهد زد و اگزوترم است...و تنها جوابی که نمره کامل را دريافت کرد، همين بود .
ارسال شده توسط menaf aramo در ۲۱:۳۷ 0 نظر يادت نره
۱۳۸۶/۱۱/۱۳
۱۳۸۶/۱۱/۰۷
۱۳۸۶/۱۱/۰۳
۱۳۸۶/۱۱/۰۱
taqdim be hameye dostane azizi ke hamishe dar ghalbe man hastan peşkeş be hemi hewalen xoşewist ku herdem dile min dane
ارسال شده توسط menaf aramo در ۲:۰۶ 2 نظر يادت نره
برچسبها: kaj
۱۳۸۶/۱۰/۲۷
بر اين صحنه خون بايد گريست
آيا جهاني بدون جنگ ممکن است؟ پاسخ اين سئوال از نظر من آري است؛ زيرا براي ما که خليفه ي خدا برروي زمين هستيم هرکاري ممکن بوده؛ و براي دنياي توسعه يافته در زمانه ما "غير ممکن محال است". [ناپلئون
بر اين صحنه خون بايد گريست
كوين كارتر برای تهيه عكاس از قحطی زدگان سودان به آنجا
رفت در منطقه قحطی زده، با شنيدن ناله های دختری استخوانی كه تلاش میكرد خود را از پشت بوته ها تا مركز امداد رسانی جلو بكشد، آماده گرفتن عكس از دختر شد. در همين هنگام يك لاشخور در نزديكی دخترك به زمين نشست
كوين 20 دقيقه بیحركت در كمين ايستاد تا بتواند عكس خود را بگيرد. عكسی كه در آن لاشخور پرهايش را گشوده باشد، اما اين اتفاق هرگز نيافتاد. پرنده بلند شد. پس از آن، كوين به سايه درختی رفت، سيگاری گيراند و مانند ديوانه ها با خودش حرف زد و گريست
كوين 20 دقيقه بیحركت در كمين ايستاد تا بتواند عكس خود را بگيرد. عكسی كه در آن لاشخور پرهايش را گشوده باشد، اما اين اتفاق هرگز نيافتاد. پرنده بلند شد. پس از آن، كوين به سايه درختی رفت، سيگاری گيراند و مانند ديوانه ها با خودش حرف زد و گريست
دختر كوين بعدها گفت
«پدر پس از آن عكس و آن ماجرا دچار افسردگی شد. هميشه میگفت: میخواهم تو را در آغوشش بفشارد.» 26 مارس 1993، روزنامه نيويورك تايمز عكس هولناكی را كه كوين از صحنه خورده شدن دختر سودانی توسط لاشخور گرفته بود چاپ كرد. كوتاه زمانی پس از آن صدها روزنامه و مجله آن عكس را منتشر كردند. جايزه پوليتزر را بخاطر همين عكس به كوين دادند. اما كوئين ساعت 9شب 27 جولای 1994، يك سال پس از انتشار آن عكس خود را كشت
«پدر پس از آن عكس و آن ماجرا دچار افسردگی شد. هميشه میگفت: میخواهم تو را در آغوشش بفشارد.» 26 مارس 1993، روزنامه نيويورك تايمز عكس هولناكی را كه كوين از صحنه خورده شدن دختر سودانی توسط لاشخور گرفته بود چاپ كرد. كوتاه زمانی پس از آن صدها روزنامه و مجله آن عكس را منتشر كردند. جايزه پوليتزر را بخاطر همين عكس به كوين دادند. اما كوئين ساعت 9شب 27 جولای 1994، يك سال پس از انتشار آن عكس خود را كشت
آن عكاسی كه در بيت رهبری اين عكس را از مراسم سجده بسيجیها هنگام خروج رهبر از اندرونی و ديدار با اين عده گرفته، اگر خود را نكشته باشد، بايد حداقل گريسته باشد. گريه برای سرانجام انقلابی كه با فرياد آزادی و مرگ خدايگان "آريامهر" به پيروزی رسيد و سرانجام آن به اينجا كشيده است
از اين قصه، گر خون بگريند، رواست
عکس و مطلب برگرفته از سایت balatarin
از اين قصه، گر خون بگريند، رواست
عکس و مطلب برگرفته از سایت balatarin
ارسال شده توسط menaf aramo در ۳:۵۸ 0 نظر يادت نره
۱۳۸۶/۱۰/۲۵
۱۳۸۶/۱۰/۲۴
۱۳۸۶/۱۰/۲۳
اشتراک در:
پستها (Atom)